راز ماسک های مرگ چیست؟
به گزارش تور ارمنستان، ماسک های مرگ
از همان دوران قدیم، انسان ها مرده های خود را به یاد می آورده اند و یاد آن ها را زنده نگه می داشته اند. مثلا رومیان باستان بناهایی ایستاده را برای مردگان خود می ساخته اند و از همان دوران های باستانی تا به امروز هر کسی برای به یاد آوردن عزیز از دست رفته اش کاری می نموده است و در این نوشتار خبرنگارانت می خواهیم به همین موضوع بپردازیم. در آن دوران شیوه به یاد آوردن مرده ها طور دیگری بوده است، آن ها از ماسک های مرگ استفاده می نموده اند. ماسک هایی که بعد از مرگ شخص ساخته می شده اند. داستان ماسک های مرگ را بعد از مرگ بشنوید.
چرا مردم ماسک های مرگ را می ساختند؟
اولین بار مصری ها و آفریقایی ها ماسک های مرگ را ساختند که در واقع یک نوع آیین بود. اما در دوره های میانه بود که این ماسک ها به عنوان یادبودی از مرده ها شناخته شدند و عکسی که از این ماسک ها در دست است نشان دهنده این موضوع است که این ماسک ها از جنس وکس، گچ و یا رس بوده اند که بعد از اینکه کسی می مرده است این ماسک ها مستقیما از روی صورت او ساخته می شده است. به خاطر این که این ماسک ها مستقیما از روی صورت فرد مرده ساخته می شده است و در نتیجه امکان خطا و اشتباه در آن نبوده است، نقاشان و مجسمه سازان از این ماسک های مرگ به عنوان منابعی استفاده می نموده اند تا به وسیله آن ها بتوانند پرتره و یا مجسمه بسازند.
جالب است بدانید که تا قبل از اختراع عکاسی، دولت از این ماسک های مرگ استفاده می نموده است تا خصوصیات افرادی که می مرده اند و بدن های غیر قابل تشخیص داشته اند را بفهمند.
ماسک مرگ چطور ساخته می گردد؟
برای این که بتوانند یک ماسک مرگ بسازند، باید این کار را چند ساعت بعد از مرگ فرد انجام می داده اند یعنی تا قبل از این که شکل بدن فرد عوض گردد و در نتیجه بتوان یک ماسک درست و دقیق از آن تهیه کرد. در اولین مرحله از ساخت ماسک، آن ها صورت را کاملا روغن می زنند تا بتوانند بعدا ماسکی که ساخته می گردد را راحت از روی صورت فرد جدا نمایند. بعد از آن، یک فیزیکدان وارد عمل می گردد و صورت را با دولایه از بانداژهای گچی می پوشاند، اولین لایه در واقع جزییات صورت را می گیرد و لایه بعدی این جزییات را دقیق تر و قوی تر می نماید. بعد از آن باید یک ساعت زمان داد تا گچ روی صورت قرار بگیرد و بعد از برداشتن گچ، این قالبی که به دست آمده است معمولا با موم و یا فلز پر می گردد تا بتوان یک حالت سه بعدی از آن داشت.
مشهورترین ماسک های مرگ
تا حالا ماسک های مرگی از افرادی مشهور ساخته شده است، یکی از این افراد مشهور گنگستری معروف به نام جان دیلینگر بوده است که در دهه 1930 میلادی زندگی می نموده است. این ماسک در سال 1934 و بعد از مرگ او ساخته شده است به خاطر محبوبیتی که داشته است و جمعیت زیادی که در مرگ او جمع شده بودند، دو گروه از دانش آموختگان رشته پزشکی این قالب از صورت او را تهیه کردند و حتی جزییات مرگش هم در صورتش نشان داده شده است. حتی جای بخیه ها و زخم هایی که روی صورت او بوده است را هم می توان دید.
یکی دیگر از افراد بسیار معروفی که از روی صورت او ماسک مرگ ساخته شده است، ناپلئون بناپارت بوده است. ماسک مرگ ناپلئون در سال 1821 بعد از مرگش ساخته شد و معروفیت بسیار زیادی پیدا کرد. که گفته می گردد وقتی که ماسک او ساخته شد، شخصی به نام مادام برتراند اقدام به دزدیدن ماسک او کرد و بنابراین از صورت او به طور کلی 3 ماسک ساخته شد.
البته درست کردن چنین ماسک هایی بیشتر در کشورهای اروپایی مرسوم بوده است و شواهدی که نشان دهد این ماسک ها در آسیا هم ساخته می شده اند، نیست. اگر چه این ماسک ها به ماسک مرگ معروفیت دارند، عموما فقط برای مرده ها بوده است اما گاهی ماسک هایی از زنده ها هم ساخته می شده است تا فرایند تغییرات چهره آن ها ثبت گردد.
ماسک های مرگ در گذشته بسیار کاربردی بوده اند و به عنوان راهی برای زنده نگه داشتن یاد مرده ها ساخته می شده اند و بنابراین به نوعی می توان گفت که زنده نگه داشتن یاد مرده ها از همان دوران از رسم های مهم بوده است. البته ماسک های مرگ در جوامع امروزی جایی ندارند و اصلا ساخت آن ها دیگر مرسوم نیست. با این حال هنوز هم مردم وقتی عزیزانشان را از دست می دهند، یاد آن ها را زنده نگه می دارند و فقط شکل و شمایل این کار عوض شده است. مثلا امروزه از سنگ قبر و برگزاری مراسم عزاداری برای این کار انجام می گردد.
اگر چه ماسک های مرگ متعلق به دوران گذشته هستند، با این حال از مواردی هستند که هیچ وقت فراموش نمی شوند چرا که این نوع از زنده نگه داشتن یاد مرده ها بسیار خاص و منحصر بفرد است و نشان دهنده عمق معنای مرگ برای انسان ها است. در واقع ساخت این ماسک ها به خوبی نشان می دهد که مرگ تا چه میزان اهمیت دارد. از طرف دیگر یک واقعیت وجود دارد و آن هم این است که آن چه که بعد از مرگ، بازماندگان را تسلی می دهد نه فراموش کردن آن ها بلکه احتیاج به به یاد آوردن یاد و خاطره آن هاست. شکل این کار اصلا مهم نیست، این که بازماندگان بخواهند این کار را به وسیله ساخت ماسک های مرگ و یا استفاده از سنگ قبر و گذاشتن آنها بر سر مزار مرده ها انجام دهند. ماسک های مرگ تاریخچه ای قدیمی دارند و به عنوان یک سند تاریخی مهم است که این ماسک ها نگه داشته شوند. هنوز هم ماسک هایی که در آن دوران ساخته شده اند، در موزه ها و … نگه داری می شوند.
منبع: historicmysteries.com
منبع: الی گشت