11 حقیقت جالب درباره مسکو که ممکن است ندانید، تصاویر - تور ارمنستان

جسد لنین در آرامگاهی در میدان سرخ مسکو حفظ شده است

ولادیمیر لنین در سال 1924 درگذشت و از آن موقع، هزینه نگهداری از جسد او سالانه 13 میلیون روبل (بالای 155000 پند و 210000 دلار) برای دولت روسیه هزینه داشته است. هرچند روز یک بار تیمی از دانشمندان بدن او را آنالیز می نمایند تا شرایط پوست را کنترل نمایند و آن را طبیعی نگه دارند. بدن لنین، به استثنای اعضای اصلی هر 18 ماه دوباره مومیایی می شود. هر چندوقت یک بار دانشمندان مواد مصنوعی و پرنماینده های آسیب دیده بدن را تعویض می نمایند تا مطمئن شوند همه چیز درست کار می نماید. مردم بسیاری مدعی اند که جسد لنین به هیچ وجه واقعی نیست. بهترین راه این است بگوییم خودتان ببینید.

سگ های خیابانی در مسکو می توانند در مترو مسیریابی نمایند

برای نجات از سرمای سخت شهر، سگ های مسکو نیاز دارند تا هوش خیابانی خود را افزایش دهند. وقتی از سرویس حمل و نقل متروی مسکو استفاده می کنید، ممکن است یکی از این موجودات باهوش را در حال سوار شدن و یا پیاده شدن از قطار مشاهده کنید. سگ ها یادگرفته اند که ایستگاه های مترو را از آوای صدایی که نام ایستگاه را اعلام می نماید بشناسند و برخی از آنها با مامورین و نگهبانان مترو دوست هستند. درست مثل گربه های سن پترزبورگ این سگ ها در کم نگه داشتن جمعیت موش ها تاثیر دارند.

یوری گاگارین، اولین مرد فضانورد در دیوار کرملین نزدیک دیوار مسکو دفن شده است

یوری گاگارین حتی پیش از سفر فضانوردی اش فردی به شدت محبوب بود. وقتی در برنامه فضایی شوروی سابق از میان 20 نفر از همکارانش به طور ناشناس رای گیری شد که چه کسی باید نخستین فردی باشد که به فضا می رود، همه غیر از 3 نفر به گاگارین رای دادند. مدت زمان کمی پس از سفرش به دور مدار زمین، شهرت او به شدت افزایش یافت. او حالا آنقدر باارزش شده بود که دیگر هرگز نمی شد به آسمان باز شود؛ حقیقتی که بعدها به افسردگی شدید او منجر شد. او به عنوان خلبان جنگی سر کارش برگشت و انتها در یک ماموریت آموزشی معمولی جانش را از دست داد. از زمان مرگ گاگارین، زندگی کوتاه اما فوق العاده او بارها به طرق مختلف مورد توجه قرار گرفته است. بوز آلدرین و نیل آرمسترانگ روی سطح کره ماه مدال هایی را به این فضانورد شوروی اعطا کردند. نام شهر زادگاهش به گاگارین تغییر یافت و در سمت چپ ماه یک دهانه به نام او نامگذاری شده است. خاکستر بدنش در آرامگاه دیوار کرملین دفن شده است؛ جایی که فضانوردانی از تمام دنیا پیش از سفرهای فضایی شان به آنجا می آیند و برایش گل می گذارند.

فقط 2 درصد جمعیت مسکو، اهل این شهر هستند

برخی گزارش ها حاکی از آن است که تنها 2 درصد جمعیت شهر مسکو پدرعظیم هایی داشتند که در این شهر می زیستند. بیش از نیمی از جمعیت مسکو از باقی شهرهای روسیه می آیند، و بقیه مهاجرانی از سایر کشورهای اطراف هستند.

در دهه 1930 بیشتر ساکنین ساختمان دولتی مسکو حذف و ناپدید شدند

بعد از اینکه در سال 1918 مسکو به پایتخت جدید روسیه تبدیل شد، تصمیم گرفتند که یک ساختمان مسکونی برای کارکنان اداری کشور که از محل های قبلی منتقل شده بودند ساخته شود. خانه دولت (The House of Government) عنوانی بود که این ساختمان بعدها به آن مشهور شد؛ یک فضای زندگی تجملی که یک سینمای عمومی، سالن موسیقی، زمین تنیس و امکاناتی از این دست داشت. اما این زندگی هزینه بسیاری داشت. 800 نفر از ساکنان ساختمان در طول تسویه عظیم استالین بین سال های 1937-1938 دستگیر و یا کشته شدند. این تعداد بالاترین سرانه دستگیری و اعدام در سرتاسر ساختمان های مسکونی مسکو بود که سبب شد ساختمان لقب بازداشتگاه اولیه را کسب کند.

مسکو یک رودخانه زیرزمینی دارد

رودخانه نگلینایا (Neglinnaya) سال ها آزادانه جاری بود، اما ساحل غربی اش به دلیل سیلاب شدید غیرقابل سکونت شد. راه حلی که در قرن هجدهم پیدا شد این بود که نگلینایا به سمت یک تونل راهنمایی شود و بخش قدیمی آن مسدود شود. حالا این رودخانه در زیرزمین جاری است و به داخل موسکوا (Moskva) می ریزد و خیابان نگلینایا در امتداد رودخانه قرار گرفته است.

مسکو محل استقرار یک زنگ ناقوس 200 تنی است، عظیمترین ناقوس دنیا

ساخت یک ناقوس 200 تنی حاصل سه بار کوشش بود. نخستین ناقوس وزنی بالغ بر 18 تن داشت، و برای تکان دادن و صدا درآوردن از آن به قدرت 18 مرد نیاز بود. اما زندگی این ناقوس چندان به درازا نکشید. ناقوس پس از اینکه برج ناقوس چوبی کرملین مسکو آتش گرفت، به زمین افتاد و چندین تکه شد. برای ناقوس دوم که حتی از اولی هم عظیمتر بود، اتفاق مشابهی افتاد. آنا ایوانونا ملکه روسیه، خسته از تمام آتش سوزی هایی که مسکو را از داشتن عظیمترین زنگ دنیا محروم می کرد، دستور داد تا ناقوس سوم ساخته شود، که یک و نیم برابر ناقوس قبلی بود. برای ریخته گری این ناقوس یک گودال 10 متری نزدیک کرملین حفر شد، اما هنگامی که ناقوس ساخته شد، سازه پشتیبان این ناقوس غول پیکر دچار آتش سوزی دیگری شد، چنان که تا نزدیک به 40 سال کسی نمی توانست ناقوس را پیدا کند. انتها ناقوس پیدا شد، اما تا به امروز کسی نمی داند این ناقوس چه صدایی دارد، چرا که تا به حال ناقوس به صدا در نیامده است. هرچند دانشگاهیان حدس های پژوهشی در این باره دارند.

در سفارت تونس در مسکو ارواح وجود دارد!

گفته می شود که خانه قدیمی رئیس پلیس مخفی استالین، لاورنتی بریا، واقع در خیابان 28 مالایا نکیتسکایا (Malaya Nikitskaya) ارواحی حضور دارند. افسانه های شهر حاکی از آن است که رئیس پلیس، زنان زیبا را از خیابان های مسکو می ربود و آن ها را به خانه می برد و پس از تعرض به این زنان، به آن ها شلیک می کرد. در حال حاضر این مکان سفارت خانه تونس بوده و اعتقاد بر این است که ارواح زنان در این ساختمان حضور دارند. گفته می شود کاغذهایی که دیپلمات ها در جای امنی می گذارند، دیده شده که در اتاق پراکنده بوده است. اغلب اوقات در ساختمان صدای پا شنیده می شود. ادعا شده افرادی که در این ساختمان کار می نمایند خواهان انتقال به جای دیگری هستند.

مسکو هفت آسمان خراش همسان دارد

ساخت این گروه از آسمان خراش ها که در مجموع به عنوان هفت خواهر شناخته می شود پس از جنگ دنیای دوم انجام شد. در آن موقع یک بار استالین گفت: خارجی ها به مسکو می آیند، در اینجا قدم می زنند و هیچ آسمان خراشی در شهر وجود ندارد. آنها مسکو را با شهرهای کشورهای سرمایه دار مقایسه می نمایند و این یک ضربه تبلیغاتی به ما است. هفت آسمان خراش مسکو شامل ساختمان هتل اوکراینا (Ukraina)، ساختمان خیابان کوتلنچیسکایا (Kotelnicheskaya)، ساختمان میدان کودرینسکایا (Kudrinskaya)، ساختمان هتل هیلتون مسکو لنینگرادسکایا (Hilton Moscow Leningradskaya)، ساختمان وزارت امور خارجه، ساختمان دانشگاه دولتی مسکو و ساختمان اداری دروازه سرخ می شود.

کاخ سرخ رنگ کرملین مسکو پیش تر به رنگ سفید بود

امروزه کرملین با یک رنگ قرمز متمایز می شود، اما همواره این طور نبوده است. در قرن هجدهم، کاخ کرملین از آجر ساخته و با رنگ سفید پوشانده شد. تغییر رنگ ساختمان به قرمز در خاتمه قرن نوزدهم رخ داد.

یک شرکت شیرینی پزی در مسکو رکورد ساخت پنکیک را شکست

طی جشنواره ماس لنیتزا (Maslenitsa) یا هفته پنکیک مسکو در سال 2017، یک شرکت محصولات آردی در مسکو به نام جی. اس. سی مافکا (JSC MAFKA) رکوردی از ساخت میزان قابل توجهی پنکیک (دقیقا 12716 پنکیک) را به خود اختصاص داد. پنیکیک ها توسط 8 سرآشپز و در طول 8 ساعت کار مداوم آنان ساخته شد.