ساختمان مدرن ژاپنی که شبیه یک تپۀ جنگلی است! - تور ارمنستان

به گزارش فرادید، پروژۀ ACROS Fukuoka قدرتمندترین ترکیب فرم های شهری و پارک است. نمای شمالی آن یک نمای شهری زیبا با یک ورودی رسمی، مناسب ساختمانی در مشهورترین خیابان در منطقه مالی فوکوکا است. اما نمای جنوبی آن پارکی است که در امتداد یک سری باغ پلکانی امتداد دارد و ارتفاع کامل ساختمان را پوشش می دهد. یک حوضچه باشکوه هم رو به روی این بنا احداث شده است.

در زیر پانزدهمین تراس این ساختمان حدود یک میلیون فوت مربع فضای چندمنظوره قرار گرفته است که حاوی سالن نمایش، موزه، یک صحنه تئاتر با 2000 صندلی، تسهیلات کنفرانس، اداره های دولتی و خصوصی همینطور چندین سطح زیرزمینی پارکینگ و فضای خرده فروشی است.

این سایت تازه ترین طرح بزرگ در فوکوتای مرکزی است. شهر تصمیم گرفت سایت را در سرمایه گذاری مشترک با شرکت های خصوصی توسعه دهد. در این طرح، یک توسعه دهنده تجاری زمین را به مدت شصت سال اجاره می نماید و یک ساختمان در آن می سازد. بخشی از فضای ساختمان به عملیات عمومی و شهری اختصاص داده می گردد و فضای به جامانده درآمدزا خواهد بود.

معمار این طرح نگران اثر این ساخت و ساز بر پارک مرکزی تنجین بود؛ تنها فضای سبز باز در آن بخش از شهر. تا حد امکان، معمار قصد داشت تمام زمینی را که این سازه از شهر میگیرد، برای شهروندان فوکوکا نیز مفید فایده باشد. این ماموریت برای حصول موفقیت آمیز آشتی میان این دو پیشنهاد متضاد، به امیلیو آمباس سپرده شد. این دو پیشنهاد متضاد عبارت بودند از: دوبرابر کردن میزان پارک و در عین حال، قرار دادن یک سازه نمادین قدرتمند در مرکز شهر فوکوکا.

هر طبقه تراس دارای مجموعه ای از باغ ها برای مدیتیشن، تمدد اعصاب و فرار از ازدحام شهر است، در عین حال، تراس بالایی به یک کلاه فرنگی بزرگ تبدیل شده و نمای بی نظیری از خلیج فوکوکا و کوه های اطراف آن دارد. مجموعه استخر های پلکانی روی تراس ها با جت های آب پاش رو به بالا به هم متصل می شوند تا یک آبشار نردبان مانند ایجاد نمایند که صدای محیط را پوشش دهد. این استخر ها مستقیماً بالای تالار مرکزی شیشه ای درون ساختمان قرار دارند که نور پراکنده را وارد فضای داخلی می نماید.

طرف مقابل ساختمان که رو به مهمترین خیابان مالی فوکوکا است متشکل از شیشه های راه راه و طبقات زاویه داری است که رهگذران زیر خود را منعکس می نمایند. نمای ساختمان با طبقات متوالی طوری به نظر می رسد که به سمت بیرون شیب دارد و جلوه سایه بان روی پیاده رو را ایجاد می نماید. لایه های پلکانی نهایی در بالا، جلوه یک قرنیز بزرگ 45 درجه را در لبه خیابان ایجاد می نمایند که معرف ورودی عمومی است و در عین حال شخصیت شهری ساختمان را تقویت می نماید.

این طرح، پارک و ساختمان را جدانشدنی نموده است. ساختمان همان زمینی را به شهر پس می دهد که از آن گرفته است و به یک ساختار شهری بزرگ اجازه می دهد به صورت همزیستی با منابع ارزشمند فضای عمومی باز وجود داشته باشد.