سنت های فراموش شده نوروز - تور ارمنستان

به گزارش خبرنگاران، روزنامه همشهری نوشت: در سرآغاز نوروز 1400 به بعضی آیین ها که امروز کمتر از آنها یاد می گردد پرداخته ایم که در ادامه می خوانید.

سهن؛ نماد ریشه زندگی در سیرجان

سیرجان، شهری با قدمت زیاد در استان پهناور کرمان است. یکی از سنت های قدیم سیرجان که تا امروز هم باقی مانده ریختن سِهِن (گندم جوانه زده) برای تهیه کماچ سهن است. خانم خانه با این گندم تِج زده (جوانه زده) کماچ را به عنوان شیرینی عید می پزد. سیرجانی ها معتقدند که ریختن سهن ریشه خانواده را محکم می نماید. در قدیم کماچ را فقط شب عید و شب سیزده می ریختند. سهنی که در قدیم فقط در عید و شب سیزده ریخته می شد با الان که در همه فصول سال ریخته می گردد، خیلی متفاوت است. سیرجانی ها سنت دیگری هم داشتند . این که خانم هایی که همسرشان در قید حیات بود، برای عید چادر یا کفش نو می خریدند و چادر و کفش را بخت زن می دانستند که نباید کهنه یا تیره رنگ باشد.

بلبله؛ سبزه ای به نیت پسران شوشتری

اهالی شوشتر، یکی از شهرهای تاریخی خوزستان، هم سنت های جالبی برای نوروز دارند. در واقع رسم سبزه ریختن در شوشتر از شهرهای دیگر متفاوت است. اهالی این خطه، از یک کوزه لوله دار برای سبزه ریختن استفاده می نمایند که به آن بُلبُله می گویند. دور آن تور می دوزند و گندم خیس شده را درون تور و دور این کوزه می ریزند. این سبزه ریختن به نیت پسران خانواده انجام می گردد و در مقابل دختران بعد از ازدواج تا چند سال بعد از خانواده خود عیدی پر و پیمانی می گیرند.

شکستن کوزه ها در کاشان

کوزه ها در سنت های نوروزی کاشان در استان اصفهان هم صندلی خاصی دارد اما اینجا به جای سبزه گذاشتن آن را می شنمایند. کاشانی ها از بالای پشت بام کوزه های گلی را به زمین می اندازند و آن را می شنمایند. آنها معتقدند کوزه ای که یک سال استفاده گردد، منافذ آن بسته می گردد و صندلیی برای رشد میکروب است. به همین دلیل در سنت خانه تکانی قبل از عید، کوزه را می شکستند و برای سال جدید کوزه نو می خریدند.

قره بایرام ارومیه ای ها

ارومیه ای ها پیش از نوروز سنت جالبی دارند که در چهارشنبه سوری اجرا می گردد. این مراسم، شال اندازی یا بِلبِل است که طی آن، چند جوان تعدادی شال را در حیاط خانه ها پرتاب می نمایند و صاحبان آن خانه ها داخل شال را از آجیل و شکلات پر می نمایند و به این جوان ها می دهند و جوان ها آن را برای آغاز سال جدید به فال نیک می گیرند. سنت دیگر این دیار، تَکم چی است. در این آیین پیرمردهای محله، بزهای چوبی کوچکی را درست می نمایند و در کوچه ها راه می فرایند و با تَکم ها یا همان بزهای چوبی شعرهای نوروزی می خوانند و مردم به آنها پول و شادباش می دهند.

نغمه بهار بمو در شمال

رشتی ها آیین جالبی برای استقبال از نوروز دارند. در این شهر شمالی، نوروزخوان ها صبح روز عید از این محله به آن محله می فرایند و با لهجه شمالی می گویند سلام علیکم صاب خانه/ شیمی عید موبارک ببه/ بهار بومو بهار بومو/ گول سنبل و بنفشه بیرون بمو، بیرون بمو/ بهار لاله زار در بمو جان قربان و به این ترتیب آمدن عید نوروز را به اهالی هر محله تبریک می گویند.مردم هم هر چه در خانه داشته باشند مثل شیرینی، آجیل، نقل و نبات به این نوروزخوان ها می دهند تا آغاز سال نو را با هدیه دادن تبرک نمایند.