فرصت های کرونا را نسوزانیم
به گزارش تور ارمنستان، کرونا به کسب و کارها آسیب زده. کرونا آمار بیکاران را بالا برده.کرونا کسب و کار آنلاین و فروش اینترنتی را افزایش داده، فروش رستوران هایی که غذا ارسال می نمایند و فروش دستپخت های خانگی را افزایش داده و... اینها بعضی از اخباری است که از سال قبل که کرونا شایع شد و همه جهان را درگیر کرد، زیاد شنیده می گردد.
نه تنها در ایران که در همه دنیا و حتی در آمریکا که به گمان ما یکی از پیشروترین کشورهای دنیاست و مالی قوی دارد یا حتی در انگلستان و آلمان که اقتصادشان کمتر آسیب پذیر است.
حالا که بیشتر مردم در بیشتر ساعات شبانه روز آنلاین هستند و اخبار دنیا را رصد می نمایند، می دانند آمازون و علی بابا با کرونا به رونق و درآمدشان افزوده شده و همچنین شرکت های ایرانی فروش اینترنتی.
کلا برگ برنده دست کسانی است که کسب و کار خود را به روز نموده اند و با استفاده از اینترنت و پیک اجناس مختلف را به دست مردم می رسانند.
هر چه این گروه کاسبی شان سکه است، آنهایی که به کسب و کار سنتی وابسته هستند و باید چشم به راه خریداری باشند که به فروشگاه شان بیاید و خرید کند، روزگار خوبی ندارند البته این درباره مردمی که به خرید اینترنتی عادت دارند هم صدق می نماید، آنها هم با شیوع کرونا نفس راحت تری نسبت به آنهایی که به خرید سنتی عادت دارند کشیدند و نشستند در خانه و هر چه را لازم داشتند پیک آورد در خانه شان. اینها بعضی از مزایا و معایب کروناست.
عبور از مردم شناسی
جواد قارایی، مستندسازی است که با مجموعه ایرانگرد به مردم معرفی شده و در این یک سال شاید بیشتر از تصور ما از کرونا آسیب دیده اما به دوره پساکرونا خوشبین است.
او درباره سری چهارم مستند ایرانگرد که برای پخش در ایام نوروز 1400 برنامه ریزی شده بود، می گوید: قرار بود این مستند در استان های اردبیل، خراسان رضوی و شمالی، سیستان و بلوچستان و هرمزگان و چند منطقه دیگر تصویربرداری شود؛ اما کرونا همه برنامه ریزی های ما را به هم ریخت. ما در ایرانگرد به مردم شناسی هم توجه داریم و بخشی از کار به نوع زیست مردم هر منطقه می پردازد، به خصوص در روستاها و مناطقی که از شهرها دورند.
ما این بخش را از ایرانگرد حذف کردیم چون کرونا در روستاهایی که ما در آنجا تصویربرداری می کنیم، زیاد شایع نشده و ساکنان این مناطق زیاد با پروتکل ها آشنا نیستند و آنها را رعایت نمی نمایند؛مثلا ماسک نمی زنند.ما که از شهر به این روستاها می رویم امکان این که با خودمان کرونا را هم ببریم زیاد است و اگر یک نفر در این مناطق به کرونا مبتلا شود، بقیه روستا و حتی روستاهای اطراف را هم آلوده خواهد نمود.
ما موضوع ایرانگرد را به محیط زیست محدود کردیم فقط برای حفظ سلامتی مردمی که هنوز زیاد با کرونا درگیر نشده اند.
سفرهای ما محدود شد و البته پای من هم در یکی از این سفرها شکست و مدتی خانه نشین شدم. با همه اینها کوشش می کنیم ایرانگرد را به پخش نوروز برسانیم اما با حفظ محتوا. لزومی نمی بینیم که برای رسیدن به آنتن ساختار ایرانگرد را به هم بریزیم و تراز آن را پایین بیاوریم.
مزایای بی نظیر کرونا
قارایی که با همه محدودیت های کرونایی سال جاری به بیشتر نقاط ایران سفر نموده است و دیده که کرونا چطور همه ایران را تحت الشعاع قرار داده و بیشتر کسب و کارها به خصوص در حوزه گردشگری را تعطیل نموده اما به دوره پساکرونا امیدوار است و می گوید: اتفاقات خوبی در کشور ما رخ داد و همه مردم تجربه هایی را کسب کردند که اگر کرونا نمی آمد شاید بروز آنها چندین دهه طول می کشید. مثلا آموزش آنلاین که میلیون ها دانش آموز و دانشجو آن را تجربه می نمایند. درس می خوانند و امتحان می دهند.
این تجربه بی نظیری برای نسل کودک و نوجوان و دانشجویان است. به نظرم این کار باید در پساکرونا هم ادامه پیدا کند و کامل تر شود. نباید آن را رها کنیم که اگر این فرصت را از دست بدهیم دیگر نمی توانیم از مزایای آن برای سال های آینده و حتی نسل بعد استفاده کنیم.
تجربه بی نظیر دیگر، دورکاری بود که در دوره کرونا رواج پیدا کرد و نشان داد که برای کار کردن و راه انداختن کار ارباب رجوع و شرکت یا سازمان و اداره حتما نباید در محیط کار حضور داشت. وقت صرف رفت و آمد به سرکار کرد، ترافیک ایجاد کرد و در راه بندان داخل شهری گیر افتاد. بنزین مصرف کرد و باعث آلودگی هوا شد. دورکاری حتما آزمون و خطاهایی دارد اما به نظرم دولت و صاحبان مشاغل و کسب و کارها نباید در زمانی که کرونا مدیریت شد یا از بین رفت از این فرصت چشم بپوشند و آن را کامل ننمایند. می توان وقت گذاشت و ایرادات و باگ های آن را پیدا و اصلاح کرد و ادامه اش داد. همان گونه که نباید روی کسب و کارهای اینترنتی که در دوره کرونا رونق گرفته اند چشم پوشید و بعد از کرونا این فرصت را از دست داد.
لزوم حفظ زیرساخت های گردشگری در دوره کرونا
قارایی بر این باور است که کرونا بیشتر زندگی شهرنشینان را متاثر نموده و آن را تغییر داده است. رفت و آمد ها را محدود نموده و حتی دید و بازدید ها را. اما زندگی روستاییان کمتر از کرونا آسیب دیده است. آنها به دلیل زندگی در هوای آزاد و داشتن زندگی پرتحرک و بدن هایی که از نظر جسمی و روانی سالم ترند کمتر درگیر کرونا شده اند و در روستا های دورافتاده بکری طبیعت و سبک زندگی حفظ شده است.
این مستندساز که روی موضوع بوم گردی فعال است و انجمن نیک ورزی ایران گرد را با تمرکز روی گسترش گردشگری در مناطق کم برخوردار با هدف بهبود زندگی مردم راه اندازی نموده درباره اوضاع گردشگری و بوم گردی در دوره کرونا می گوید: گردشگری که در این یک سال تقریبا به صفر رسیده و همه کسب وکارهای مربوط به این صنعت تعطیل شده و تعداد زیادی از آدم هایی که در این حوزه فعال بودند، بیکار شده اند. تنها کاری که دولت می تواند برای آنها انجام دهد این است که ماهانه به آنها حقوق بدهد تا بتوانند این شرایط و دوره را پشت سر بگذارند. به نظرم بعد از کرونا، گردشگری بسیار رونق خواهد یافت. مردم به شدت تشنه سفر هستند.
اگر واکسن، کرونا را ضعیف کند و یا به هرحال دارویی برای آن پیدا شود و مردم از شوک و ترس بیماری خارج شوند، سفر اولین گزینه آنها برای رهایی از اضطراب و محدودیت های کروناست. آن موقع است که دوباره بوم گردی و گردشگری طبیعت رونق می گیرد و به امید خدا ضررها جبران خواهد شد. اما تا آن موقع دولت باید صنعت گردشگری را حفظ و زیرساخت های آن را تقویت و آدم های فعال در این حوزه را حفظ کند. اگر به آنها توجه شود در پساکرونا صنعت گردشگری به یکی از پویاترین و پردرآمدترین صنعت ها تبدیل می شود.
آموزش وپرورش، محیط زیست را جدی نمی گیرد
قارایی درباره احوال محیط زیست در یک سالی که کرونا شایع شده، می گوید: آن اوایل که قرنطینه جدی شد و مردم خانه نشین شدند و ترس فراگیر شد، برای زمان محدودی حال محیط زیست هم خوب شد اما راستش را بخواهید الان اصلا خوب نیست. هر جا را نگاه می کنی، ظروف پلاستیکی و دستکش های یک بارمصرف و ماسک رها شده است. بطری های آب معدنی و کیسه های پلاستیکی. مردم می خواهند از کرونا جان سالم به در ببرند اما حواس شان نیست که با طبیعت چه می نمایند. آموزش برای حفظ محیط زیست به وسیله رسانه ها و شبکه های اجتماعی در ایران جواب مثبت نمی دهد چون زیرساخت آموزش در کشور ما اشتباه است. آموزش درباره محیط زیست باید از مهدهای کودک و مدارس آغاز شود تا در ذهن بچه ها نهادینه شود اما تا جایی که من می دانم در کتاب های درسی و در مدارس به تنها چیزی که اصلا توجه نمی شود، حفظ طبیعت و محیط زیست است.
طاهره آشیانی - روزنامه نگار / روزنامه خبرنگاران
منبع: جام جم آنلاین