کهرم: یک اشتباه بزرگ قو ها را به قتلگاه برد - تور ارمنستان

به گزارش همشهری آنلاین، تالاب سرخرود در منطقه وزرامحله فریدونکنار در استان مازندران هر ساله با فرا رسیدن فصل زمستان میزبان جمعیت زیادی از قو های مهاجر به این تالاب بوده است.

این قوی های فریادکِش در نیم کره شمالی زندگی می نمایند. جمعیت قو ها نیز با توجه به شرایط آب و هوایی هر سال متغیر است، به طوری که در شرایط سرد آب و هوایی، تعداد قو های مهاجر بیشتر می گردد.

میانه تعداد جمعیت قو ها که در سال های اخیر به تالاب سرخرود مهاجرت می کردند حدود 2 تا 2 هزار و 500 قطعه بوده است، حتی جمعیت قو های مهاجر در تالاب های استان ازجمله فریدونکنار به 4 هزار و 500 بال نیز رسیده بود، اما در امسال تعداد این قو ها کاهش یافته است.

به طوری که به گفته علی محمد دعاگو، رئیس اداره حفاظت محیط زیست محمودآباد اکنون حدود 350 بال قو در تالاب مستقر هستند و 200 قو نیز هنوز در دامگاه ها حضور دارند.

از سویی دیگر صید و شکار پرندگان نیز به کاهش و مهاجرت پرندگان دامن زده است. زیرا سود حاصل از فروش این پرندگان چشمگیر است. همین چند روز پیش بود که یاسر سالاری، رئیس اداره حفاظت محیط زیست فریدونکنار از کشف و ضبط 24 قطعه قوی فریادکش در یک منزل مسکونی یک شکارچی غیر مجاز در این شهرستان خبر داده بود.

بعضی نیز گرمایش زمین و مبدایی که قو ها از آن مهاجرت می نمایند را علت کاهش تعداد این پرندگان عنوان می نمایند، اما فعالان محیط زیستی این موضوع را رد می نمایند.

اشتباه بزرگی برای قو های فریادکش فریدونکنار افتاد

دکتر اسماعیل کهرم، بوم شناس و فعال محیط زیست در این باره به خبرنگار همشهری آنلاین گفت: اشتباه بزرگی درقبال قو های فریادکش فریدونکنار رخ داده است. علت این اشتباه این بود که آن ها را در یک جا متمرکز کردند. اساسا کاهش تعداد آن ها به علت گرمایش زمین فرافکنی و موجه نشان دادن نابودی این پرندگان است. هیچ پرنده شناسی این موضوع را تایید نمی کند.

وی اضافه کرد: ما در ایران 252 تالاب داریم. قبل از اینکه تصمیم بگیرند تا قو ها را یک جا و در تالاب سرخرود جمع نمایند، این پرندگان در تالاب های مختلف پخش می شدند و خطری آن ها را تهدید نمی کرد. مثلا در هر تالاب 100 تا150 قو مستقر می شدند. به همین علت مواد غذایی کافی هم به آن ها می رسید و در سلامت کامل زندگی می کردند. از سویی دیگر در دسترس شکارچیان غیرمجاز هم تا این حد نبودند.

مواد غذایی کافی برای قو های فریادکش وجود ندارد

کهرم ادامه داد:، اما با استقرار آن ها در یک تالاب مواد غذایی کافی برای قو های فریادکش وجود نداشت. از این رو برای تغذیه آن ها از مردم و خیریه ها یاری طلبیدند. برای تغذیه این پرندگان چندین تن گندم جمع کردند، اما سوال اینجاست مگر غذای قو ها گندم است؟

این پرنده شناس اضافه کرد: کجای جهان برای قو ها گندم می ریزند؟ قو متکی به گیاهان آبزی است و گردن بلند این پرنده هم برای این است تا بتواند از ریشه و غده گیاهان داخل آب تغذیه کند. با این کار سیستم غذایی این پرندگان به هم ریخته و زمینگیرشان نموده است.

کهرم اضافه کرد: بعلاوه این پرندگان درهنگام شب دچار خطر هستند و از سوی گرگ ها و شغال ها مورد تهدید قرار می گیرند. لاشه این پرندگان که به وسیله این حیوانات مورد حمله قرار گرفته اند کاملا مشهود است؛ بنابراین جمع کردن این پرندگان در یک تالاب گناهی نابخگرددنی است.